"Çünkü dogru yol bu taraf, madem ki bilmiyorsun, o zaman sus ve bizi takip et." diye cevap verdi. Sasirmisti, ne yapacagini bilmiyordu. Mecburen öbür baliklara uyup onlar gibi akintiya karsi yüzmeye basladi. Öylesine çok güç sarfediyordu ki her hamlesinde bir adim ileri gidiyorsa iki adim geri gidiyordu. Dayanamayip bagirdi. "Yahu görmüyor musunuz, akintiya karsi yüzmek imkansiz, bakin her attigimiz kulaçla bir önceki attigimiz kulacin gerisine düsüyoruz, bu yönde ilerleyemeyecegimizi hala anlamadiniz mi!" Içlerinden birisi yanina gelip nerdeyse agzinin içine girecek kadar yaklasti "Lan biz kendimizi bildik bileli atalarimiz böyle yapmislar, bize dogru yönün bu yön oldugunu söylemisler, sen simdi niçin durduk yere huzursuzluk çikartip ortaligi karistirip, velveleye veriyorsun! Bizi güçlü kilan sey bu akintiya karsi verdigimiz mücadelemizdir, bir adim ileri iki adim geri gitsek de biz bu mücadeleden asla vaz gecmeyiz, sen de anarsistlik yapma, adam gibi akintiya karsi yüz, isine gelmiyorsa da çek git!" dedi.