Bu calismada, XIII. yüzyildan günümüze kadar birbirinin devami olarak gelisen, Türkoloji kaynaklarinda -farkli adlandirmalar ve bölümlemeler yapilmakla birlikte- genellikle Eski Anadolu Türkcesi, Osmanli Türkcesi ve Türkiye Türkcesi terimleriyle adlandirilan dönemlerde verilmis yazili metinlerden hareketle sahiplik, aitlik, özgülük kavramlarini isaretleyen dil birimlerinin belirlenmesi; isaretlemeleri doguran iliskilendirmelerin, isaretlerin kullanildigi söz varligi ögelerinin ortaya konulmasi ve kapsama iliskin bir kesit sunulmasi amaclanmistir. Calismada, tarihsel ve cagdas Türkiye Türkcesinin farkli türlerde ve konularda yazilmis eserlerinden secilen örnekler taranarak sahiplik, aitlik, özgülük kavram alanlari cercevesinde degerlendirilebilecek Arapca, Farsca, Türkce kökenli isaretlere yer verilmis; belirlenen isaretler, kaynak dillerine, gramer kategorilerine ve konularina göre siniflandirilarak incelenmistir.